Επίσκεψη του συγγραφέα Χρήστου Χαρτοματσίδη

Λεπτομέρειες: Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 04 Νοεμβρίου 2013 11:20

Με αφορμή την κυκλοφορία του καινούριου του βιβλίου ?Είναι κάπου αλλού η γιορτή? ο Κομοτηναίος συγγραφέας κ. Χαρτοματσίδης αποδέχθηκε πρόσκληση του σχολείου μας καιστις 16/3/2012 ήρθε και συζήτησε με τους μαθητές του Α5 και Γ4.

Παραθέτουμε γνώμες μαθητών του Α΄5 για τον συγγραφέα.

«?Η πρώτη ένδειξη πνευματικότητας είναι η απλότητα στην έκφραση? είπε κάποτε ο μεγάλος Ρώσος λογοτέχνης Πούσκιν. Και η απλότητα αυτή, πέρα από την εκδήλωσή της στη λογοτεχνική έκφραση, δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσε να εντοπιστεί και στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου που απολαμβάνει την ευρεία αναγνώριση της κοινωνίας και του λογοτεχνικού κύκλου, όπως ο συγγραφέας κύριος Χρήστος Χαρτοματσίδης.

Με αφορμή την κυκλοφορία του καινούριου του βιβλίου ?Είναι κάπου αλλού η γιορτή? ο συγγραφέας αποδέχθηκε πρόσκληση του σχολείου μας και έθεσε τον εαυτό του στη διάθεσή μας για ερωτήσεις, δίνοντάς μας την ευκαιρία να μάθουμε για τη ζωή και την ενασχόλησή του με τη συγγραφή βιβλίων. Η προθυμία του να απαντήσει σε κάθε μας ερώτηση, ακόμη κι αν είχε προσωπικό περιεχόμενο, μας έκανε να καταλάβουμε πως δεν πρόκειται για έναν άνθρωπο εγκλωβισμένο στα ?πρέπει? που προτάσσει η κοινωνία. Ο συγγραφέας, με γνώμονα πάντοτε την αγάπη του για τα βιβλία, μας προέτρεψε να αναζητήσουμε την αξία της ζωής μακριά από κάθε οκνηρία, με διάθεση για αγωνιστικότητα. Η ειλικρίνεια και η μετριοφροσύνη του κυρίου Χαρτοματσίδη μας απέδειξαν πως η πνευματική και η κοινωνική καταξίωση δεν οδηγούν πάντοτε τους ανθρώπους σε ναρκισσισμούς και φαινόμενα υπερτίμησης των δυνατοτήτων τους.»

Βάσω Σόφτα, μαθήτρια του τμήματος Α΄5.

«Ένας εκλεκτός επιστήμονας, γιατρός μικροβιολόγος, με πάθος για τη συγγραφή βιβλίων, ο κύριος Χρήστος Χαρτοματσίδης, επισκέφτηκε το τμήμα μας και μας χάρισε την πρωτόγνωρη εμπειρία της άμεσης επικοινωνίας με έναν δόκιμο συγγραφέα. Με το βιβλίο του ?Είναι κάπου αλλού η γιορτή? μας ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του ?80, ανασυνθέτοντας το σκηνικό της εποχής, φέρνοντάς μας σε γνωριμία με αυτό, κυρίως όμως βοηθώντας μας να καταλάβουμε πως οι άνθρωποι, έστω κι αν οι εποχές αλλάζουν, κινούνται πάντα από παρεμφερείς επιδιώξεις.
Ο ίδιος ο συγγραφέας μας άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις για τον προσιτό χαρακτήρα του και τον τρόπο με τον οποίο απάντησε σε κάθε μας ερώτηση, δηλαδή με ειλικρίνεια και χωρίς περιστροφές. Ήταν μεγάλη μας χαρά και τιμή να γνωρίσουμε από κοντά έναν εξαίρετο συγγραφέα αλλά πάνω απ? όλα έναν καταπληκτικό άνθρωπο.»

Στέλιος Στεργίου, μαθητής του τμήματος Α΄5.

«Με μεγάλη μας χαρά συναντήσαμε τον λογοτέχνη κύριο Χρήστο Χαρτοματσίδη, ο οποίος βρέθηκε κοντά μας με αφορμή το μυθιστόρημά του ?Είναι κάπου αλλού η γιορτή?. Μιλώντας για τη συγγραφική του τέχνη και τα κίνητρα που τον οδήγησαν στην ενασχόληση με τη συγγραφή, μας εντυπωσίασε η παραδοχή του κυρίου Χαρτοματσίδη πως βασικός παράγοντας που τον ώθησε στη συγγραφή ήταν να προκαλέσει το ενδιαφέρον του περίγυρού του, κυρίως εντυπωσιάζοντας το αντίθετο φύλο! Εντυπωσιακές ήταν και οι γνώσεις του πάνω στην ξένη λογοτεχνία. Συγκρατήσαμε την αναφορά του στον Πέρση ποιητή Ομάρ Καγιάμ και τα περίφημα «ρουμπαγιάτ» του, μια αναφορά που μας δίνει αφορμές νέων αναζητήσεων και γνωριμίας με λογοτεχνικές κουλτούρες για τις οποίες δεν είχαμε ποτέ ως τώρα ξανακούσει κάτι σχετικά.»

Ανδρονίκη Παναγιωτοπούλου, μαθήτρια του τμήματος Α΄5.

«Ο κύριος Χρήστος Χαρτοματσίδης φαίνεται πως ανήκει σε μια ιδιαίτερη κατηγορία καταξιωμένων λογοτεχνών, οι οποίοι αποδεικνύουν έμπρακτα με το έργο τους πως ένα απαιτητικό βιβλίο μπορεί μεν να αντλεί, για παράδειγμα, το θέμα του από μια σκληρή ανθρώπινη πραγματικότητα, την οποία ίσως και να αγνοούμε εσκεμμένα όσοι είμαστε κοινωνικά ?βολεμένοι?, όμως αυτή δεν απαγορεύει καθόλου μία χιουμοριστική πραγμάτευση, που αποπνέει ίσως και αισιοδοξία στους αναγνώστες, καθώς προτείνει μέσα από το χιούμορ τη σθεναρή αντιμετώπιση των δυσκολιών. Η επίσκεψη του κυρίου Χαρτοματσίδη στην τάξη μας αποδείχτηκε μια πολύ χαρούμενη, όμορφη και γόνιμη εμπειρία. Θα χαιρόμασταν αν οι συγκυρίες θα επέτρεπαν μία ακόμη προσωπική μας επαφή με τον συγγραφέα.»

Κατερίνα Μπίκου, μαθήτρια του τμήματος Α΄5.